آندیا جونمآندیا جونم، تا این لحظه: 12 سال و 1 ماه و 4 روز سن داره

دخترمن آندیا

آندیاجون و بابای خوبش

پدر خوب من ای فدای روی همچون ماه تو گشته ام من واله و شیدای تو تکیه گاه من تویی هان ای پدر ای پدر کی میشوم همتای تو؟ گر تو می بینی که شعری گفته ام دوست دارم پا گذارم جای تو گرچه می نتوان که جا پایت گذاشت لیک رسوا می شود بدخواه تو آب دریا را اگر نتوان کشید میتوان نوشید از دریای تو ای پدر با من بگو درد دلت تا که من مرهم نهم غمهای تو ای پدر پشت و پناه من تویی پشت من گرم است از گرمای تو ای پدر خونی که در پود من است قطره قطره میکنم اهدای تو روشنی بخش چراغ خانه ای میستایم روح استغنای تو کودکانت چون نهالی رسته اند هست مادر مامن و ماوای تو   ...
7 آذر 1392

آندیا جون در کنار بابا و مامان

                                                 مامان جون من چه مهربونه دوسش دارم خیلی زیاد خودش می دونه یه شاخه گل هدیه ی ماست برای مادر اونکه به فکر بچه هاست از همه بیشتر       بابای خوبم چراغ خونست دستای گرم اون برام یه آشیونه است یه شاخه گل هدیه ی ما برای بابا اونکه همیشه سایه اش روی سر ماست   داداش جون من لنگه نداره وقتی میاد برای من شادی میاره یه شاخه گل ...
7 آذر 1392

آندیا در اصفهان

عید آهای آهای بهاره عید اومده دوباره گلهای زرد ولاله روئیده هر کناره بهاره و بهاره بهار صفا میاره بلبل رو شاخه گل   آندیا جان اولین عید تو که ما رفته بودیم اصفهان ...
5 آذر 1392

آندیا شیرین عسل مامی در حالتهای مختلف

  اتل متل توتوله بچّه ی خوب                                     چه جوره؟ بچّه ی خوب مهربونه لباش همیشه خندونه بچّه ی خوب مؤدّبه منظّم و مرتّبه به هرکجا که میره سلام یادش نمیره بچّه ی خوب تمیزه پیش همه عزیزه     ...
5 آذر 1392